กรุณาเลื่อนผ่านเลยไป.
.
.
.
คืนความศุกร์ของประชาชน ดิอิสานเด้อ เอาความเรียงที่ไม่อยากให้ท่านอ่าน มาไว้เปลืองพื้นที่หน้าฟีดเฟซบุ๊กของท่าน.
____________________________________________________
*** กรุณาอย่าอ่าน ไม่งั้นคุณอาจหลงเข้ามาในกับดักที่ผมวางไว้!
.
.
นิทานปรัมปราและตำนานการต่อสู้ของภาคพื้นแผ่นดินแห่งอาณาจักรอีสาน
ยาวนานกว่าเรียงความ ‘วันแม่’ ที่ถูกกำหนดหัวข้อให้เด็กนักเรียนสาธยายพระคุณของมารดาผู้อาทร
ขบถผีบุญ-ขบถผู้มีบุญ
สองวาทกรรมที่แตกต่างทางการเมือง
ทำให้ ‘เจ้าดานุวงศ์’ ผู้ถูกเรียกขานว่าเป็นพระโพธิสัตว์ และกำลังนำผู้คนเข้าสู่ยุคพระศรีอาริยเมตตรัย
ต้องสิ้นพระชนม์ลงก่อนที่คนอีสานจะได้รู้จักนาฬิกาข้อมือ
นับตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา คนอีสานผู้ทุกข์ยากก็ถูกกดขี่เยี่ยงทาสผิวสีของอเมริกันมาโดยตลอด
เพียงแต่ว่า คนอีสานไม่เคยปลดแอกตัวเองจากการถูกกดขี่ได้เลยไม่รู้กี่ศตวรรษต่อกี่ศตวรรษ
ขบถผีบุญจึงถูกสังเวยด้วยความตายอย่างน่าอเนจอนาถราวหนังคาวบอยปลดปล่อยทาสของฮอลลีวู้ด
เพียงแต่ว่า การปลดปล่อยของเจ้าดานุวงศ์ ไม่อาจพาผู้คนข้ามแม่น้ำแห่งตัณหาไปสู่ฟากฝั่งของ ‘นิพพาน’ ได้
.
อย่างไรก็ตาม ‘คนถูกฆ่าตายได้ แต่ความคิดไม่อาจอันตรธาน’ เมื่อนักศึกษาดูหนัง v for vendetta จึงเข้าใจในเหตุการณ์โศกนาฏกรรมทั้งหมด เช่นเดียวกันกับเพื่อนของซิก มันฟรอยด์ นาม อัลเฟรด แอดเลอร์ ที่กล่าวเอาไว้ว่า แนวคิดจะชักนำพฤติกรรม จึงไม่แปลกใจที่คนอีสานจะลุกขึ้นสู้เมื่อผู้กดขี่ยังลอยนวล ดังที่ปรากฏในบทเพลง ‘เซิ้งอีสาน’ ของอาจารย์สุรชัย จันทิมาทร ผู้ทรยศต่ออุดมการณ์ของตัวเอง เช่นเดียวกับ ‘เพียงความเคลื่อนไหว’ ของอาจารย์เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ที่ไม่อาจเตือนสติให้กวีเป่าขลุ่ย (ตามถ้อยคำของอาจารย์สุชาติ สวัสดิ์ศรี) หันมายกมือให้กับแนวคิดฝั่งประชาธิปไตยได้ในสภาอันทรงเกียรติ
มันจึงกลายเป็น ‘หมู่บ้านแขนด้วน’ ตามเรื่องเล่าของ ม.ร.ว. คึกฤทธิ์ ปราโมช,ปิศาจ ของเสนี เสาวพงศ์ และอื่น ๆ ที่ไม่อาจกล่าวถึงได้ทั้งหมด แต่ฉันชอบรพินทร์ ไพรวัลย์ ของท่านเทพพนมเทียนมากกว่าแฮะ แต่ไม่ได้หมายความว่าฉันจะดูถูกวัยระห่ำของน้าหงาและอาจารย์เนาว์นะ เพียงแต่สองคนนี้เอาท์ไปซะแล้วในความรู้สึกของฉัน เพราะตามไม่ทันความคิดของเด็กสมัยใหม่ที่ฟังเพลงอินดี้อย่าง section 44 ของ p9d ก่อนที่เพลง ‘ประเทศกูมี’ จะฮิตติดหูด้วยซ้ำ
ถึงตรงนี้ฉันอยากจะกดแป้นพิมพ์ว่า 555+ แต่ไม่อาจทำได้ เพราะความเรียงชิ้นนี้จะหมดความเข้มขลังลงไปในทันที (?)
.
สวัสดีวันศุกร์แห่งชาติ!
วัยรุ่น นักศึกษา วัยทำงาน และอีกหลาย ๆ คนรวมทั้งผมด้วยกำลังตื่นเต้นกับการเข้าไปเสพดนตรีใหม่ ๆ ในผับ
ในขณะที่รัฐบาลบอกว่าจะคืนความสุขให้ประชาชนในทุกๆคำพร่ำบอกอันแสนโกหกราวเรื่องเล่าของอุซปคุงแห่งมหากาพย์ ‘onepiece’ ซึ่งเป็นมาตลอด 5 ปี และจะยังเป็นต่อไปไม่รู้อีกกี่ปี (ถ้าพรรคฝั่งประชาธิปไตยไม่จับมือกันเหนียวแน่นจริงๆอะนะ)
Ok งับ ผมขอจบเรื่องราวอันแสนพิลึกกึกกือไว้เพียงเท่านี้ก่อนละกัน
Ep. หน้าผมจะมาเล่าว่า ทำไม ‘น้ำตาลถึงไม่หวานที่บ้านไผ่’ เพราะตอนนี้ผมกำลังยุ่งกับการปลูกผักออร์แกนิคตามรอยเฮียป่องแห่งไทบ้านเดอะซีรีส์ ผมอาจจะถูกไล่ออกจากงานได้ถ้าโปรเจคต์นี้ไม่สำเร็จ
หวังว่าท่านทั้งหลายจะพอเข้าใจในสิ่งที่ผมต้องการสื่อสารอยู่บ้าง ในฐานะที่ผมเรียนสื่อสารมวลชน แต่สื่อสารกับใครไม่ค่อยจะเข้าใจ เพราะผมมันอินดี้เกินยุคสมัยไปซะแล้ว 555+ ปั่นจัด
ขอตัวก่อนนครับท่านสุภาพบุรุษ สุภาพสตรี และแก้งค์ LGBT ผู้รักความเป็นธรรมทุกท่าน ตอนนี้ผมลืมให้อาหารเป็ดด้วยสิเนี่ย งานนี้เป็นงานคอขาดบาดตายจริง ๆ ไม่งั้นเสธเอกฆ่าผมตายแน่
Good luck Good luck Good luck
ขอให้โชคดีมีความสุขในวันศุกร์แห่งชาติค้าบทุกคนนนนนนนน Thank you very much to hear
________
ความเรียงคือน้ำมัน ความคิดคือไฟ
สนับสนุนความปั่น by. กัปตันโจรสลัดแห่งเรือโกอิ้งแมรี่
จุ๊บๆ รักทุกคนง้าบบบบบ 💕
_____