top of page
อาคม คำภูษา : เพียงแบกเป้ผ่านมา
แรงฝืนช่างเบาหวิว เพียงแค่ไล่นับนิ้ววัยวันผ่าน ต่อแต่นี้เร็ววันหรือช้านาน อาจจะไม่ทนทานต้านชีวิต . อาจจะไม่มีแล้วเส้นแนวสร้าง...
บทกวี : ผู้โดยสาร
นานเวลานั่งอยู่ผู้โดยสาร รถรางผ่านชานชาลาที่หงอยเหงา เคยผู้คนนับร้อยเริ่มน้อยเงา ชราพลบซบเซาอัสดง ใครที่คอยโบกไม้ป่ายธงปลิว...
bottom of page