เมื่อขอนไม้กลายเป็นเรือ
_____________
ขณะขอนไม้กลายเป็นเรือ
เลือดหรือเหงื่อหลั่งไหลมิไต่ถาม
ในความเงียบระงมเสียงโครมคราม
นิ่ง.. มองน้ำ ๆ ๆ นานกว่าเคย
ขณะคลื่นเคลื่อนไหวเหมือนไกวเปล
กลิ่นเค็มๆของทะเลพลันเอื้อนเอ่ย
เหนื่อยและเหน็ด อีกนานนักผ่านเลย
หนัก ๆ ๆ ก่อนจักเผยชะตากรรม
ขณะลมบกหนุนหมุนติ้ว ๆ
ต้นมะพร้าวพรางทิวบังเถื่อนถ้ำ
คนติดเกาะ – ตังเก เห่ลำนำ
โค่นมาทำเรือเท่าไหร่ก็ไม่พอ
ขณะแดดแผดร้อนค้อนและสิ่ว
บากร่องริ้วๆ รื้อลงมือต่อ
คิดถึงเจ้าสาวเมืองเลยที่เคยรอ
มึงคงท้อ ๆ ๆ แล้วหนออีนาง
ขณะเหลาด้ามพายปลายบักจก
เห็นแต่นก ๆ ๆ ไม่ไกลห่าง
ลูกลาว ๆ ร่อนเร่ เหล่หาทาง
ลูกจ้างผิดกฎหมายคนขายแรง
ขณะเข็นเรืออีโปงเตรียมลงฝั่ง
เสียงปืนดัง ปัง ๆ ๆ ดังฟ้าแกล้ง
การหลบหนีครั้งที่สี่มิเปลี่ยนแปลง
เห็นหน้านายหน้า เเม่ง ! แสลงใจ
_________
บทกวีจาก เมฆ ครึ่งฟ้า
แรงบันดาลใจจากข่าว : พบลูกเรือทาสไทย 7 คนติดเกาะที่อินโดนิเซีย https://www.facebook.com/theisaander/photos/a.2221809098148453/2381862078809820/?type=3&theater
#Theisaander #Poetry #ลูกเรือตกค้าง #ขณะขอนไม้กลายเป็นเรือ #เมฆครึ่งฟ้า #มหาสารคาม #กลางทะเลลึก #ในกับดักและกลางวงล้อม #ลูกอีสาน #บทกวี
Comments