The rain and alone season : บทกวีรักที่เพิ่งผ่านพ้นไป

____

บรรยากาศของวันนั้นคล้ายวันนี้

เสียงดนตรียังสั่นไหวเคล้าไอฝน

ความรู้สึกอบอุ่นยังหมุนวน

ดั่งเวทมนตร์สะกดไว้ในเวลา

เธอสั่งเมนู-บลูฮาวาย

ทำตัวตามสบาย เธอไว้ท่า

บุหรี่ จากเสื้อนอก ควักออกมา

จุดไฟแล้ว...พ่นขึ้นฟ้า ทอดอารมณ์

"คุณเคยอ้างว้าง บ้างหรือเปล่า

ยามเมื่อเหงาเกินไป เกินใจข่ม

เหมือนถูกขังไว้ในสายลม

ดิ่งจม อารมณ์ฝัน เหมือนวันนี้"

ความรู้สึกเธอถูกเค้น เป็นวาจา

เหล้าปั่นตรงหน้า หายวับ ก่อนดับบุหรี่

บางคำถามที่ปรากฏในบทกวี

ไม่จำเป็นต้องมี คำตอบใด

ความเงียบเฉกเช่น เป็นเพื่อนดื่ม

เพื่อให้ลืมความเหงาที่เผาไหม้

กลับยิ่งเหงายิ่งปะทุ ทะลุใจ

เหลือเพียงความอ่อนไหว ในค่ำคืน

ราตรีที่เคลื่อนไปใกล้ลาลับ

เรายังตื่นแล้วหลับ แล้วกลับตื่น

ช่วงเวลาที่ความเหงาเข้ายึดกลืน

เหยียบยืน บนช่องว่าง ระหว่างกัน

บรรยากาศของวันนั้น...คล้ายวันนี้

ในราตรีที่วนวิ่ง กึ่งจริงฝัน

ภาพของเธอ หายวับ กับคืนวัน

ภาพของฉัน หายเข้าไป...ในตาเธอ

__________

บทกวีจาก Real mad'

#theIsaander #คืนหนึ่งวันเสาร์ #บทกวี #Therainandaloneseason #บทกวีรักที่เพิ่งผ่านพ้นไป

#Poetry #Poem #ดื่มให้ตัวเองอีกที #หนุ่มร้านบาร์น้ำตาริน

#ราตรีมหัศจรรย์ — at เพลิดเพลินบาร์.